Գլխավոր էջ » Հոդվածներ » Լեհերը Հայաստանում |
Potrawy Ormiańkie!!!! Wróciłam z kolejnego urlopu i pewnie, jak zwykle w takich przypadkach bywa, będę przez jakiś czas gotować w duchu tego kraju, czyli tym razem po ormiańsku. Z tego względu postaram się przedstawić w skrócie kuchnię ormiańską. Mam nadzieję, że w przyszłości te informacje komuś się przydadzą i przed wizytą w Armenii wynotuje sobie rzeczy, których trzeba spróbować. Ormianie to naród, którego tradycje kulinarne posiadają ponad 3 000 letnią historią. Pomimo różnych klęsk i nieszczęść, do dziś wraz z kulturą i religią zachowały się tradycje kuchni narodowej Ormian, na którą wpływ miały kuchnie otaczających go narodów: greków, Asyryjczyków, Persów. Jest ona bardzo różnorodna i aromatyczna. ZIOŁA Wszystkie potrawy są przygotowywane z dodatkiem świeżych lub suszonych ziół. Niektóre z nich rosną w stanie dzikim a inne są specjalnie uprawiane. Najważniejsze z nich to bazylia, natka pietruszki, kolendra, koperek, mięta, estragon, portulaka, niedźwiedzi czosnek, szczaw górski. Talerz świeżych ziół to niezbędny towarzysz niemal każdej potrawy i przekąski. Spożywane są w dużych ilościach, często w całości, wraz z łodygami. Przyprawy i miód z przydomowej pasieki OWOCE WARZYWA Wśród warzyw królują pomidory, ogórki, papryka i bakłażany. Pomidory są wyjątkowo słodkie i w połączeniu z ogórkami i zieleniną tworzą najpopularniejszą w całym kraju sałatkę "Armenia". Po dodaniu zaś cebuli, octu i mielonej, słodkiej papryki otrzymamy sałatkę "Erewań". Sałatki przyrządzane na ciepło a następnie schłodzone jada się w Armenii jako przystawki przed daniem głównym. Tolma mieszana z bakłażana, papryki, kapusty i liści winorośli Sałatka z górskiego szczawiu PIECZYWO Popularną przekąską uliczną jest lahmadżun – cienki placek, przypominający pizzę z mielonym mięsem oraz khachapuri (na zachodzie kraju zwane bjorkiem) – ciasto fillo nadziewane serem. Lawasz WYROBY MLECZNE W każdym sklepie kupimy smaczne krowie i owcze mleko a także a także masło. Na bazarze kupimy je na wagę a nie byle jakie to masło, bo ubite jak za dawnych czasów w maselnicy. Podstawą wielu potraw mlecznych jest macun, czyli sfermentowane mleko krowie. W smaku nie przypomina jogurtu, kefiru, ani maślanki. Najbardziej zbliżony jest w smaku do kwaśnego mleka. Doskonale wpływa na pracę układu trawiennego, chociaż do jego specyficznego smaku i zapachu trzeba się przyzwyczaić. Mnie nie przypadł do gustu, ale wierzę, że może mieć wielu zwolenników. Macun jest podstawą do wytwarzania tanu, tradycyjnego, orzeźwiającego napoju. Powstaje w wyniku wymieszania macunu z zimną wodą w stosunku 4:1. Tan, choć bardzo słony doskonale gasi pragnienie w upalne dni. WĘDLINY I DANIA MIĘSNE Do tradycyjnych ormiańskich wędlin należy basturma. Przyprawione dużą ilością soli i pokryte warstwą ostrych przypraw mięso wołowe, należy mocno sprasować a następnie suszyć przez osiem dni. Basturmę podaje się pokrojoną w bardzo cienkie plasterki. Kolejną charakterystyczną wędlina jest sudżuk (sudżuch). Jest to rodzaj kiełbasy robionej z mielonego mięsa, najczęściej wołowego. Daniem wspólnym kuchni ormiańskiej i gruzińskiej są pierożki khinkali, nadziewane mielonym mięsem formowane w charakterystyczny sposób. Oryginalnym daniem jest chasz. Potrawa z gotowanej goleni wołowej, flaków i czosnku. Gotuje się ją przez 7-8 godzin, aż do rozgotowania żył i ścięgien przylegających do kości. Następnie wkrusza się do niej wyschnięty lawasz i po 2-3 minutach tak powstałą papkę zawija się w arkusze świeżego lawasza. Opis może nie brzmi zachęcająco, ale zaproszenie do wspólnego spożycia tej zupy, którą jada się w niedzielę rano jest szczególną propozycją, ujawniającą serdeczny i przyjazny stosunek gospodarza. Takiego zaproszenia nie wypada odrzucić, gdyż niesie ono dużo większy, aniżeli jedynie kulinarny sens. Kebab podany na lawaszu Khinkali Khinlaki i w tle matnakasz ZUPY Bozbasz - wersja "na bogato" RYBY W jadłospisie kuchni ormiańskiej spotykamy wiele potraw z ryb. Ponieważ Armenia nie ma dostępu do morza, królują tu ryby słodkowodne. Wśród nich na pierwszym miejscu należy wymienić ryby żyjące w wysokogórskim jeziorze Sewan, zwłaszcza pstrąga (pstrąg sewańskijest gatunkiem endemicznym, czyli występującym tylko w tym jeziorze), ale także sieję ibrzanę. W rzekach najpopularniejsze są pstrągi i dziki karp. Będąc w Armenii warto spróbować jak smakują raki, które można zjeść nad jeziorem Sewan oraz kupić żywe w sklepach rybnych i targowiskach. Raki z jeziora Sewan SŁODYCZE Bardzo popularne są owoce kandyzowane. Na targu możemy kupić układane w fantazyjne kompozycje daktyle, figi, morele, brzoskwinie, śliwki i orzechy. Jednak najbardziej charakterystycznym dla Armenii słodyczem jest sudżuk (sydżuch) i tytu lawasz. Sudżuk wytwarzany jest z soku winogron, mąki i orzechów włoskich. Po zastygnięciu soku na nitce powstaje długa słodka "kiełbaska", wypełniona orzechami. Można kupić również sudżuk przyrządzony z owoców wiśni, czy granatu. Tytu lawasz wytwarza się ze śliwek. Jest to kwaśny, płaski plaster. Wygląda jak ormiański chleb, stad jego nazwa-lawasz. W zimie królują konfitury robione z różnych owoców: pigwy, arbuzów, fig, moreli, winogron, białych czereśni, moreli i brzoskwiń oraz absolutny przysmak zielone orzechy włoskie gotowane w syropie. Sudżuk oraz ułożone w fantazyjne kompozycje suszone owoce Sudżuk i tytu lawasz Młode, zielone orzechy w syropie, po lewej figi, po prawej morele NAPOJE I ALKOHOLE Ponieważ Armenia jest ojczyzną winorośli, dlatego nie dziwi duża liczba wytwarzanych tutajwin i szampanów. Najbardziej znane ormiańskie piwa to Kilikia i Kotaik. Jednak najsłynniejszym alkoholem Armenii jest koniak, który jest produkowany przez fabrykę Ararat w Erewaniu. Jego jakość określana jest liczbą gwiazdek. Im więcej gwiazdek, tym starszy jest koniak, i tym lepszy oczywiście. Koniaki dojrzewają w dębowych beczkach i różnią się od siebie kolorem i mocą, która przeciętnie wynosi od 40 do 57%.. Koniak w Armenii podaje się schłodzony z czekoladą, cytryną lub cukrem, do kawy i owoców.W Armenii degustacja alkoholu jest zawsze dodatkiem do pożywienia, nigdy celem samym w sobie. Fabryka koniaku w Erewaniu Od lewej koniak jednoroczny, 10-letni i 26-cio letni Աղբյուրը: http://www.sfinjak.wroclaw.pl/eggblog/news.php?id=314 | |
Դիտումներ: 1527 | - Վարկանիշ -: 0.0/0 |
Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0 | |